
Bıraksalar bizi çocukluğumuza dönsek olmaz mı?
o saf, o temiz halimize dönsek..
olur olmaz her olaya gülen,
sadece düştüğümüzde,dizimiz acıdığında ağlayan çocukluğumuza dönsek..
sonsuzluğa koşar gibi koşan çocukluğumuza dönsek..
yalan nedir bilmeyen çocukluğumuza dönsek..
kavgaların olmadığı,
kardeş bildiğimiz arkadaşlarımızın olduğu,
küsmelerin sadece bir kaç dakika sürdüğü çocukluğumuza dönsek olmaz mı?
hayatın tozpembe olduğu günlere dönsek ve kalsak olmaz mı?
Keşke bir imkânı bulunabilseydi de,
Çocukluk geri, satın alınabilseydi,
Her şeyini verirdi insan, hatta uğrunda,
Çocukluğunu da, kaybederek,
Kazandığı her şeyini,
Ama nafile, geçip, gitti,
Dönüş yok bir daha geri,
Bari en azından,
İçindeki çocuğu, canlı tutmayı,
Becerebilmeli insan…
çok güzel bir yorum olmuş teşekkürler 🙂 her insanın içinde küçük bir çocuk vardır önemli olan bunu kaybetmemek.
Teşekkür ederim, şiir heybemden, yazınıza, yorum olayım diye, kaçıp gelen eski bir şiirdi, sayenizde dillendi…
estagfurullah 🙂
keşke dönebilsek 🙂 samimi yazılarınız ve içtenliğiniz ile takip ettiğim bloglar arasına girdiniz 🙂 samimiyetiniz ve içtenliğiniz için teşekkürler 🙂
asıl böyle düşünceleriniz için ben çok teşekkür ederim. 🙂