Photo by rovenimages.com on Pexels.com
bazen bu koca şehirde tek başıma gibiyim
sanki kimse yoktu ve kimse olmayacak gibi
bazı günler kendimizi kendimizden başkasının anlamadığını daha iyi idrak edebiliyorum
gerçekten aslında bu koca dünyada tek başımıza savaş veriyoruz
kimimiz dünyaya bir adım önde başlarken kimimiz daha geriden bakıyor dünyaya
bir adım ileri ya da bir adım geri, hepimiz aynıyız işte bunu unutuyoruz
dünyada elde ettiklerimiz aslında bizi elde edebiliyorlar
işte o an insanlığımızı da kaybediyoruz
bazen hiç durmadan ağlamak geliyor içimden tıpkı şuan gibi..
ağlayınca geçecek gibi!!
Bunu beğen:
Beğen Yükleniyor...
İlgili
blogcuyazar tarafından yayımlandı
yazıyı yazmak değil tam kalbinden yazmak önemlidir..
kimi yazar kimi aşkla yazar...
Daha fazla yazı görüntüle
İnsanlar ve şehir yabancı, korkutucu bana..
Kaleminize sağlık 🙂
teşekkürler 🙂
Geçiyor mu gerçekten ağlayınca hunharca ağlasamda geçmeyecek gibi 😕
ağlayarak sadece kendimizi rahatlatıyoruz o kadar..
hislerime bu kadar tercüme olan bir yazı olamazdı….
aynı hislerde olabilmek ne mutlu 🙂